Friday, November 28, 2008

သံေယာဇဥ္


အခုတေလာ ေလာကဓံက က်ေနာ့္ကို ဆက္တိုက္ ထိုးနက္ လာတယ္။ ေလာကဓံ ထိုးခ်က္နဲ႔ ထုသားေပသား က်ေနျပီး ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္အဖုိ႕ကေတာ့ မဆန္းေတာ့ပါ ရုိးသားစြာ အသက္ေမြး ၀မ္းေၾကာင္းရန္ အတြက္ က်ေနာ့္မွာ သတၱိေရာ ပညာပါ ရွိသည္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ခိုင္ လွသည္ဟု ဘာသာ မွတ္ယူ ယံုၾကည္မိေသာ က်ေနာ္သည္ သံေယာဇဥ္ ေၾကာင့္ မ်ကရည္္္မထြက္ဘဲ က်ိတ္ငို ခဲ့ရပါ၏။

ေအာ္ …သံေယာဇဥ္တဲ့ …အျမင္မဲ့ ေပမဲ့ ခိုင္လြန္းတဲ့ၾကိဳးေလ။

က်ေနာ္ အိမ္ေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း သမီးနဲ႔ ေဆာ့ေနသည္။ ဖခင္ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူရင္းႏွီးခြင့္ မရ ခဲ့ေသာ မိခင္မဆန္ေသာ သူတစ္ေယာက္၏ ရက္စက္စြာ အစြန္႔ပစ္ ခံခဲ့ရေသာ သမီး ေပ်ာ္ေနပါသည္။

“ညက်ရင္ အေဖနဲ႔အိပ္မယ္။ အဖြားနဲ႕ မအိပ္ေတာ့ဘူး..ေနာ္”
ဟု ေျပာလာေသာ သမီးကို ၾကည့္ရင္း ၊လြတ္လပ္ ေပါ့ပါးစြာ ေခါင္းကို ညိတ္ျဖစ္ ျပန္သည္။

တကယ္လည္း တျမိဳ႕တည္း ေနၾကပါလွ်က္ က်ေနာ္တို႔ သားအဖမွာ အတူအိပ္ ခဲ့ရေသာရက္ ရွားပါသည္။ သမီးကို ေျပာေသာ အိပ္ရာ၀င္ ပုံျပင္ဟု ေျပာခ်င္ေျပာ၊ သမိုင္းဟုပဲ ဆိုခ်င္ဆို၊ သမီး သိခ်င္ေသာ အေၾကာင္းအရာ မွန္သမွ်ကို က်ေနာ္ မေျပာႏုိင္ သည္မွာ ၾကာခဲ့ပါျပီ..

သမီးကို ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႔ရင္း.. ေတြးေနတံုးမွာပဲ….

“ဆရာ” ဟုေခၚရင္း အိမ္ေပၚ တက္လာၾကေသာ ၊က်ေနာ္ စာသင္ ေပးေနေသာ ကေလးတစ္စုကို က်ေနာ္ေတြ႔ေတာ့၊

“လာၾကကြာ ထိုင္ၾက..ျပီးေတာ့ ဆ၇ာ ဘာလုပ္ ေပးရမလဲ ေျပာ..သားတို႕ သမီးတို႕”
ဟု ေျပာရင္း ၊ခေလးေတြကို ၾကိဳေန မိသည္။

ကေလးေတြ ဆိုေပမဲ့ အားလံုးက ေက်ာင္းျပီးေနျပီး အလုပ္၀င္ ေနၾက သူေတြပါ။ က်ေနာ္က သူ တို႔ေလးေတြ ႏွင့္ တျခား ၀ါသနာပါေသာ ကေလးေတြ အားလံုးကို ပညာဒါန English စာသင္ေပး ေနတာ (၃)ႏွစ္ ေက်ာ္ပါျပီ။

တတ္ေစခ်င္ေသာ ေစတနာ သက္သက္ပါ။ ပညာပါရမီ အလို႕ငွာ ေပါ့ေလ။ တျခားက်ဴရွင္ မယူႏဳိင္ေသာ ကေလးေတြ ကိုလည္း က်ေနာ္ တတ္နိင္ သေလာက္ အေႏြးေထြးဆံုး ေပြ႕ဖက္ ဆီးၾကိဳခဲ့သည္။

က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ကမွ ပညာကို ေလာဘနဲ႕ ရွာခဲ့ရ၊ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပညာသင္ခဲ့ ရဘူးေတာ့ ဒီ ကေလးေတြကို ၊က်ေနာ္ နားလည္ ေပးႏုိင္သည္။ ၊စာနာေပးႏုိင္သည္ေလ။

ထားပါေတာ့ေလ။ အပုပ္ေတြ ေဖၚေနရင္းနဲ႔ မျပီးေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနမည္။

က်ေနာ္ ေခၚလိုက္ေတာ့ ခေလးေတြ ၀င္လာျပီး တန္းစီထိုင္၊ က်ေနာ့္ကို သီတင္းကၽႊတ္တိုင္း ဒီလိုပဲ ေက်ာင္းသားေတြ ကန္ေတာ့ ေနၾကေလ။ ဆန္းမွ မဆန္းတာ။

အခုက ဆန္းေနတယ္ဗ်။ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ေလးေတြ လက္မွာ… စာအိတ္ျဖဴ ေလးေတြ ကိုယ္စီ နဲ႔ဆိုေတာ့၊ ဆန္းေနတာေပါ့။ ရိပ္မိစ ျပဳလာသည္။ ဒီကေလးေတြ ကိုယ္စီ.. ေငြေတြ ယူလာၾကျပီ။ ၊လက္ထဲက စာအိတ္ေလး ေတြက ေဖာင္းလို႔။ က်ေနာ္ ေျပာရ ပါေတာ့မည္။ တားရ ပါေတာ့မည္။

“ကေလးေတြ အားလံုး ရုိးရုိးေလးပဲ ကန္ေတာ့ ၾကပါကြာ။ ခါတိုင္းလိုေပါ့”
ဟု က်ေနာ္ ေျပာေတာ့......

အသက္ အၾကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ သမီးတစ္ေယာက္က....
“ဆရာ့မွာ အခက္အခဲ ေတြ႔တယ္လို႕ ၾကားတယ္ သမီးတို႕ ကန္ေတာ့ ပါရေစတဲ့”

က်ေနာ္ ၀မ္းသာသည္။ အလိုက္သိ လိမ္မာတတ္ေသာ ခေလးေတြ အားလံုးအတြက္ က်ေနာ္ သင္ရက်ိဳး နပ္ပါသည္။ စာကို သာမက သူတို႔ဘ၀ ေတြကို ေရာ စိတ္ကိုပါ က်ေနာ္ သင္နုိင္ခဲ့ ပါျပီ။ ထို႔အတြက္ က်ေနာ္ ေက်နပ္ပါ၏။္။

က်ေနာ္ အလုပ္ထြက္တာ ကို ခေလးေတြ သိျပီး ေရာက္လာတာ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

“သားတို႔.. သမီးတို႔ နင္တို႔ ဆရာ ငါေလ၊ ေငြထက္ ပါ၇မီကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတာကို နားလည္တယ္ ဆိုရင္ သားတို႕ ျပန္ယူသြာ။ ၊ျပီးရင္ စေန၊ တနဂၤေႏြက လြဲျပီးေတာ့ ၊စာသင္ခ်ိန္မွာ ဆရာစာျပန္သင္မယ္၊ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ ၀မ္းလည္း သာတယ္။ သားတို႔ ဆရာ့ကို ခ်စ္ရင္ ျပန္ၾကေတာ့။'
ဟု ေျပာေတာ့ ကေလးေတြ မ်က္ႏွာ မေကာင္းၾက။ မတတ္နုိင္။ က်ေနာ္ လက္မခံနိုင္ပါ။ က်ေနာ္ လို ခ်င္ေသာ အသိညဏ္ ရွိေသာ ကေလးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ေနျခင္း တစ္ခုတည္း ပင္လွ်င္ သည္ ခေလးမ်ား သည္ က်ေနာ္အား ေက်းဇူး ဆပ္ခဲ့ ျပီးပါျပီေကာ။ ေနာင္ လာသမွ်ကို က်ေနာ္ သင္ပါဦးမည္။ ေျပာပါဦး မည္။ ပါရမီ အလို႔ငွာ သာလွ်င္ ျဖစ္ခ်င္ ပါသည္၊၊

ကေလးေတြ ျပန္သြာေတာ့ က်ေနာ္ က်ိတ္ငို သည္မွာ.. ဘာေၾကာင့္ လည္းေတာ့ ကိုယ္တိုင္ မသိေတာ ့။သံေယာဇဥ္ ပဲျဖစ္မည္ ထင္သည္၊။

"ဆရာ.." လာျပန္ျပီ တစ္ေယာက္။ ဆိုင္ကယ္သံ ၾကားတာနဲ႔ ကိုလြင္မွန္း သိသည္။ ကိုလြင္က ကုန္စုံဆိုင္ ေရာင္းသည္။ သူနဲ႔ ကိုထြန္း၀င္းက က်ေနာ့္ဆီမွာ ေဗဒင္ကို အဆဲခံ အဆူခံ ျပီးသင္သည္။ ညဖက္ေတြ က်ေနာ္ ရွိရာကို တကးူတက လာျပီး သင္ၾက သူေတြ ျဖစ္၏။

က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုပညာ ရပ္ကို စံနစ္တက် သင္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာ စဥ္ဆက္ကိုေတာ့ အခြင့္ ၾကဳံေသာ္ ေျပာျဖစ္မည္ ထင္၏။

“ဆရာက.. သူေဌးတူကို.. ဒူးတိုက္ျပီးမွ အလုပ္ထြက္တာ၊ လုပ္လာတ့ဲ(၇)ႏွစ္နဲ႕ဆို တန္တယ္”
ဟုေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္ ျပံဳးျဖစ္ျပန္တယ္။

မေတာ္မတရား လုပ္လြန္းေတာ့ လည္း.. အင္း၊ ေျပာရင္ ေပရွည္ ေနမယ္ေနာ္ ဆရာဆီကို စိတ္ပူလာၾကတဲ့ သူငယ္ ခ်င္းေတြပါ တပည့္ မဟုတ္ ပါဘူးေလ။ ဆရာဆိုတာက တာ၀န္ သိပ္ၾကီးတယ္ေလ ေနာ္။ ဆရာက ဆရာနဲ႔ မတူရင ္အပယ္ကို visa မလိုဘဲ ေရာက္သြား မွာေတာ့ က်ေနာ္ ေၾကာက္ပါသည္။

သံေယာဇဥ္နဲ႕ လာၾက သူမ်ား ဆီက သံေယာဇဥ္ ကိုေတာ့ က်ေနာ္ ယူခဲ့တယ္ေလ။ က်န္တာ ေတြကေတာ့ ျပန္ယူသြားၾကေပါ့.။
ညဖက္ က်ရင္ သားအဖ လမ္းလည္ျပီး အတူအိပ္ရမဲ့ သမီးကေတာ့ ေပ်ာ္လို႔ေလ က်ေနာ္ ေက်နပ္ ေနတယ္ေလ သမီးကို ပံုေတြ ျပန္ေျပာရေတာ့ မွာ မို႕ေလ။

Tuesday, November 25, 2008

က်ေနာ္ ႏွင့္ဓမၼေကာက္ေၾကာင္း


လြန္ခဲ့ေသာ လက က်ေနာ္သည္ ပိဋကတ္ ေကာက္ေၾကာင္း ကို ေရးခဲ့ရာ ရွင္းျပရန္ အေၾကင္းေပါင္း မ်ားစြာ က်န္ရွိ ေနပါေသးမွန္း သိေသာ္လည္း စာေရးရန္ မအားလြန္း ျဖစ္ျပီး၊ ေနာက္က် ေနခဲ့ပါသည္္။ ထိုစာစုကို က်ေနာ္ ေရးရျခင္း အေၾကာင္းကို၊ က်ေနာ္ ရွငး္ျပ ခ်င္ပါသည္၊ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္က က်ေနာ့္ ဆီကို မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ၊လက္ေဆာင္ ေပးလာေသာ စာအုပ္ေလး သည္ ပိဋကတ္ ေကာက္ေၾကာင္း ကို က်ေနာ္ ေရးျဖစ္ေသာ အေၾကာင္း တည္း။

Dhammakaya Foundation ,C.A, USA (2002) တြင္ ကမာၻ႕ ၀ိပႆနာ တရားျပ ဆရာၾကီး ဦးဂုိအင္ကာ ကို ဖိတ္ၾကား သျဖင့္ တက္ေရာက္ ေဟာေျပာေသာ မိန္႕ခြန္း အဖြင့္သည္၊ က်ေနာ့္ံရင္ကိုကုိင္လွုပ္လုိက္၏။ သံဃာ အားလံုးကို သံဃာဟု တတန္းစားတည္း ျမင္ေသာ ဆရာၾကီး ၏ မိန္႔ခြန္းနိဒါန္းည္ ပိ႗ကတ္ ေကာက္ေၾကာင္း ကို ေရးရန္ မီးစ ဟု ဆုိရလ်င္ အစ္ကိုၾကီး မင္းဒင္၏ ျဖစ္ပ်က္ ရွာပုံေတာ္ ခရီးသည္၊ ကိုသင္ကာကိုလူလ၊ ညီေလး အလွတရား နဲ႔ တျခားေသာ၊ စာဖတ္သူ အာလံုးသည္၊ ျငိမ္းလုလု ျဖစ္ေနေသာ၊ ထိုမီးစ၏ အားျဖည့္ ေလာင္စာ ဟု ဆိုပါလွ်င္………

ဆရာၾကီး ၏ ၾကည္ညို အားက်ဘြယ္ ေကာင္းေသာ မိန္႔ခြန္းကို က်ေနာ္ အနည္းငယ္ ေကာက္နုတ္ ျပ
ရလွ်င္၊ စာဖတ္သူမ်ား အက်ဳိးရွိမည္ ဟု ထင္ပါသျဖင့္ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပရပါမူ….

Most venerable bhikku mahasamgha, lay disciples, devotees of the Buddha, Dhamma and Samgha, this is a really great occasion that we will meet here to pay respect all the Samgha.
We see here the wonderful spectrum, the rainbow’s spectrum of the Samgha from the different countries. They are all branches of the same tree.

ထိုသိို႔ အားလံုးေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ သူျမတ္ၾကီး အေပါင္း တို႔အား ခြဲျခားမႈ မရွိ တတန္းစားတည္း ထားရွိၾကည္ညိဳ နုိင္ေသာ ႏွလံုးသား ကို အက်င့္ တရားမပါပဲ မရႏုိင္ပါ ၊တကယ္ က်င့္ျပီး တကယ္ သိလာ ေသာ “အနိစၥ” တရားကို မသိေသး သမွ် ကာလ ပါတ္လံုး ၊ဗုဒၶ သည္ လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္ ၏အခ်ဳိ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကို လည္းေကာင္း ဒ႑ာရီ ဆန္သည္ ဟု မွတ္ယူရင္း ၊ပယ္လိမ့္ ေပမည္။

စင္စစ္ ဗုဒၶကို လည္းေကာင္း ၊ဗုဒၶ၏ သင္ၾကား ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေသာ တရားေတာ္ ကို လည္းေကာင္း ဖီေလာ္ဆိုဖီ သက္သက္ မွ်ျဖင့္ ခ်ည္းကပ္ပါက၊ အမွန္ကို သိရလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု၊ က်ေနာ္ ေျပာ၀ံ့ပါသည္။

ထို ယူဆခ်က္ ကို သက္ေသ ျပရန္အတြက္ ၊က်ေနာ္သည္ ကမာၻ႕ဗုဒၶ၀ါဒ ပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ေသာ Dr.K.Sri Dhammananda ၏ က်မ္းစာ တစ္အုပ္ ျဖစ္ေသာ The Aim And Way Of Life အခန္း ႏွစ္ မွ စာပိုဒ္ တစ္ခ်ဳိ႕ကို ေကာက္ႏုတ္ ရပါလိမ့္မည္။

This method is also variously known as the Middle-path, a righteous way of life, and ethico-philosophical system, a do-it-yourself method and also can be introduced as a path of freedom and reason.

အထက္ ေဖၚျပပါ စာပိုဒ္တြင္၊ က်ေနာ္သည္ do-it-yourself method ဟူေသာ စကားကို “ကိုယ္တိုင္ က်င့္မွ သိႏုိင္ေသာ နည္း” ဟုဘာသာ ျပန္ပါမည္၊ အမွားဟု ဆိုလ်င္ က်ေနာ့္ တာ၀န္သာ ျဖစ္၏။ ထိုစကား သည္ ၊ဗုဒၶနဲ႔ ဓမၼကို ယုတၱိေဗဒ သို႕ ဒႆနစံနစ္ တစ္ခုတည္းျဖင့္ ခ်ည္းကပ္ ေလ့လာ ေနၾကေသာ အေနာက္တိုင္း ပညာရွင္ တခ်ဳိ႕ သိသင့္၊ သတိမူမိ သင့္ပါသည္။

ကိုသင္ကာ ဆိုခဲ့ေသာ ဆရာၾကီး ဦးေအးေမာင္ ၏ က်မ္းစာအုပ္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား က်ေနာ့္ ဆီတြင္ ရွိပါသည္။ အလြန္ ေကာင္းပါသည္၊ ေလးစာဘြယ္ ျဖစ္သည္၊ ထိုစာအုပ္ ကိုလြန္ခဲ့ေသာ ႏစ္ကရာ ျပည့္ စာအုပ္ တိုက္က ျပန္ထုပ္သည္ မစြန္ပါ၊ ဆရာၾကီး ၏ မူလစာ မ်ားကို ျဖတ္ညွပ္ လုပ္ထားသည္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သည္ ၊မထုတ္ခ်င္ လ်င္ မထုတ္နဲ႕။ ထုတ္ေ၀မည္ ဆိုလည္း မူလ အတိုင္း ျဖစ္သင့္၊ ျပန္လည္ ထုတ္ေ၀သင့္ပါသည္။

ဆရာၾကီးက ထိုစာအုပ္ တြင္ အေနာက္တိုင္း သုေတသီ ပညာရွင္ မ်ား၏ ေဖၚျပခ်က္ မ်ားနဲ႔ ျမန္မာ ပညာရွင္ မ်ားထဲမွ လယ္တီ ဆရာေတာ္ၾကီး နွင့္ ဆရာၾကီး ဦးေရႊဇံေအာင္ တို႔၏ က်မ္းမ်ားကို ကိုးကားေၾကာင္း ေရးခဲ့သည္၊ ေကာင္းပါ၏္။

သို႕ေသာ္ အေနာက္တိုင္း သုေတသီ တခ်ဳိ႕က လက္မခံေသာ ဒ႑ာရီဆန္ သည့္ အေၾကာင္း အရာ မ်ားကို ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီ ဆရာေတာ္ၾကီးက လက္ခံ၏၊ ယံုၾကည္၏၊ ထိုသို႔ လက္ခံသည့္ အတြက္လည္း၊ ဆရာေတာ္ၾကီး ေရးသား စီရင္အပ္ ေသာ စက္ပရိတ္ အေတာ္ မ်ားမ်ားတြင္ “စၾကာၤ၀ဠာ ကမာၻေျမမိုး တျဖန္းျဖနး္ က်ဳိးမွ်” ဟူေသာ တန္းခိုးေတာ္ ဆိုင္ရာ အမြမ္းကို ထည့္ခဲ့ဟန္ တူသည္။

ေ၀ဘူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး ေျပာဘးူ သည္ကို မွတ္ရ သမွ် ျပန္ ေျပာျပရ လွ်င္ “ ဒို႔မ်ားကို ဟိုလက္နက ္ဒီလက္နက္နဲ႕ ပစ္မယ္ လို႔ေျပာေန ၾကတယ္ ၊ဒါေပမဲ့ ဒို႔မ်ားက၊ ဒီေန႕ ရပ္ေဟ့ ဆိုရင္ေတာ့ အကုန္ ရပ္ရမယ္” ဟု ေျပာတာကို တိတ္ေခြ နာရဘူး ဖတ္ရဘူး ပါသည္၊။

ထိုေနရာတြင္ က်ေနာ္ အေနာက္တိုင္း သုေတသီ မ်ားကို အျပစ္ ေျပာေနျခင္း မဟုတ္ပါ၊ဗုဒၶ ၀ါဒကို ၊ဘုရာ.းအလိုေတာ္က် လက္ခံ ေရးသား ေသာ အေနာက္ဖက္ ပညာရ်င္ တခ်ဳိ႕၏ စာမ်ားကို က်ေနာ္ လက္လွမ္း တမွီ ဖတ္ဖူးပါသည္၊။

က်ေနာ္ တို႔ ျမန္မာ့ ဗုဒၶ၀ါဒ ပညာရွင္ ၾကီး မ်ားသည္၊ ဓမၼကို ခ်ည္းကပ္ ရာတြင္၊ ၀ိဇၨာ(အသိ)နဲ႕(စရဏ)အက်င့္ကို ထပ္တူ ေပါင္းစည္း ခ်ည္းကပ္ျပီး အေနာက္ ပညာရ်င္ အေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ ၀ိဇၨာ (အသိ) တစ္ခု တည္းျဖင့္ ခ်ည္းကပ္ ေနသည္ကို ေတြ႔ရပါမည္။
မည္သို႔ေသာ ခ်ည္းကပ္နည္း က ပိုေကာင္းသည္ ဆိုသည္ ကိုမူ မိမိဘာသာ ဆံုးျဖတ္ ရပါလိမ့္မည္။

ဆက္ရန္……

Saturday, November 22, 2008

ၾကိဳးနဲ႕စြန္

ခုတေလာ စာေရးဖို႕စိတ္ကို အေတာ္ ေမြးယူ ေနရတယ္။ ေလ။ တကယ္ ေရးမယ္ ဆိုေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွမရွိသလိုပဲ။ ခံစားေနရတယ္။ စိတ္ေလ ေနတာလဲ ပါမယ္၊ ပ်က္ေနတာလဲ ပါမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဒီေတာ့ ခံစားခ်က္ အေဟာင္းေလး ကိုပဲ၊ ျပန္တင္ လုိက္တယ္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါဗ်ာ။


တစ္ခါတစ္ေလ...ေ၀ဟင္ထိုးေဖါက္
မိုးေရာက္ေအာင္သြား...ငွက္မ်ားဘုရင္
လင္းယုန္ရွင္လို...ၿဖစ္ခ်င္တယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ...ရွင္ေနမင္းနား
ခစား၀ပ္စင္း...တိမ္ကိုခြင္းတဲ့
သိမ္းငွက္မင္းလို...ၿဖစ္ခ်င္တယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ...ေရေပၚလိွဳင္းစီး
ဲၿပီးေတာ့ထပ်ံ...မိုးသားထံေပ်ာ္
မုန္တိုင္းစင္ေယာ္...ၿဖစ္ခ်င္တယ။္
ဒါေပမဲ့...ကြယ္
ငါပ်ံပါလဲ...မိုးသားထဲတက္
ပင့္သက္ခဏ...တစ္ခ်မွ်သာ
ဆင္းရၿပန္ၿပီ...နဖားသီဖြဲ႔
ၾကိဳးနဲ႔စြန္ေလ...ၾကိဳးနဲ႔စြန္။

Wednesday, November 5, 2008

ေမေလးသို႔ေပးစာမ်ား(၅)သို႕(ပိဋကတ္ေကာက္ေၾကာင္း)



ေမေလး

ငါတို႔ ေျပာခဲ့ၾကတာ ေတြဟာ ငါတုိ႕ ေျပာေန ၾကတာဟာ တေလာကလံုး အတြက္ အေရးၾကီးတယ္လို႕၊ ငါ မေျပာရဲ ေပမဲ့ မာယာကင္းတဲ့ အလင္းဆံုး လူ ျဖစ္ေအာင္ သြားတဲ့ လမ္းစဥ္ တစ္ခု အတြက္မွာေတာ့၊ ငါေျပာခဲ့ တာေတြဟာ၊ သဲတစ္မႈံ ေလာက္ေတာ့ အေထာက္ကူ ျပဳပါလိမ့္မယ္ ေလ၊ ဟုတ္တယ္ေနာ။္ ေမေလးေရ ..ငါတို႔ အသိပညာ ကို ခ်ဲ႕ထုတ္ ရမယ္၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ ဒီ အသိပညာ ေတာင္ပံ မပါ ဘဲ အျမင့္ဆံုး ကို ငါတို႔ မပ်ံနုိင္ဘူးေလ၊ ပ်ံမဲ့ ပ်ံေတာ့လည္း ေယာနသံလို အျမင့္ဆံုးကိုပဲ ပ်ံတက္ရမွာ ဒီတို႔ငါတို႔မွာအင္အားျပည့္တဲ့ေတာင္ပန္တစ္စံုေတာ့လိုလိမ့္မယ္၊ဖန္းဆင္းလိုမရဘူးဟ၊ ဒါကို ငါတို႕
ကိုယ္တိုင္ က တည္ေဆာက္ ရမယ္။ ဘယ္သူမွ လာျပီး ေရာ့အင့္ လ၊ို႔ မေပးဘူး၊ အသိပညာ နဲ႔အ တတ္ ပညာ ေတာင္ပန္ တစ္စုံေလ၊ ဒီေတာင္ပံ တစ္စုံရဲ႔ ေဖါင္ေဒးရွင္း က၊ အေၾကာငး္နဲ႕ အက်ဳိးကို ရွာေဖြျခင္း ပဲ၊ ဥပမာ အေၾကာင္းရာ တစ္ခုကို ငါတို႕က ေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ရင္၊ ေကာင္းရတဲ့ အေၾကာင္း အရင္းက ိုရွာဖို႔၊ ဘယ္လို ေကာင္းတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ရဲရဲ ေမးဖို႔ မေမ့သင့္ဘူး၊ ဘာ ေၾကာင့္ ေကာင္းတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ကိုလည္း သတိရသင့္ ပါတယ္၊ ရမ္းျပီး ေကာင္းေန သမွ်ေတာ့ ငါတို႔ဟာ ေတာင္ပံ ရွိျပီး မပ်ံႏုိင္တဲ့ ငွက္ကုလားအုပ ္ပဲ ျဖစ္မယ္ေနာ္၊ အဲလိုပဲ မေကာင္းဘူး ဆိုႈ္ေတာ ့ဒီ မေကာင္းရတဲ့ အေၾကာင္း ကိုေတာ့ ရွာသင့္ သိသင့္ ပါတယ္ေနာ၊ ဒီေတာ့ ငါတို႔ ငွက္ကုလားအုပ္ လား ေယာနသံလား၊ စိတ္ၾကိဳက္ ေရြးျပီး ေလွ်ာက္ပါ။

အျမင့္ ပ်ံခ်င္ေတာ့ ပင္ပန္းတယ္ဟ၊ အစုန္လမ္းက အားမစိုက္ရဘူး သက္သာတယ္၊ အဆန္လမ္း ကေတာ ့အားစိုက္ ရတယ္ေလ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလာက ေကာင္းက်ဳိး အတြက္ သံသရာ ယစ္ပလႅင္ မွာ စေတး ပစ္ရဲတ ဲ့သတိၱရွိရမယ္ ေမေလး၊ ေလာက အက်ဳိးနဲ႔ ကိုယ့္အက်ဳိး ယွဥ္လာရင္..ငါ ေျပာခ်င္တယ္ဟာ …ငါတို႔ကိုယ္ ငါတို႔ ေမ့ပစ္လိုက္ပါ၊ လို႔ေနာ္ သတၱိ ေမြးပါ ခေလးေရ ကိုယ့္အတၱ ကို၊ ကိုယ္ ေမ့ပစ္ဖို႔ေလ၊ ေမ့ပစ္ဖို႔ မၾကဳိးစား နိင္ေသးပဲ တခါတည္း သတ္ပစ္ဖို႔ ၾကိဳးစား ေနတာဟာ ငါတို႔ သာမန္လူ အတြက္ အဆင့္ကို က်ာ္တက္ ေနတာပါ၊ အစဥ္အတိုင္း ေလွ်ာက္ရမဲ့ လမ္း တစ္ခုကို ျဖတ္လမ္းကေန သြားေန တာပါေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ လာၾကတဲ့ ပါ၇မီ ရွင္ ေတြ ကေတာ့ ရၾက ပါလိမ့္မယ္ေလ၊ ျဖတ္ေက်ာ္ ႏုိင္တဲ့ ညဏ္ကပါျပီးသားကိုး၊ငါတို႔လိုသာမန္လူ ေတြ အတြက္ ကေတာ့၊ အစဥ္အတိုင္ ေလွ်ာက္တာ ေကာင္းပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ေမေလးေရ..

ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမ တရားေတာ္ ေတြဟာ၊ ၾကီးက်ယ္ ခ့ံံညား ဆန္းျပား လြန္းေတာ့၊့ အတိမဟာ ဂ မၻီရ ပါ၊ လိုက္ေလ နက္ေလ ဆန္းျပားေလ၊ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာေတာ္ ေတြကို ပိုျပီး ၾကည္ညို လာေလပဲ၊ ငါလည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေလး ၾကိဳးစား ၾကည့္ေတာ့၊ ငါတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ေဖၚျပမႈ နည္းတဲ့ တစ္ ျခားေသာ ပိဋကတ္ ေတာ္ေတြကို သြားေတြ႕တယ္၊ ဘာေတြလဲ ဆိုေတာ့၊ ငါတို႔ ဘု၇ားရဲ႕ စကားေတြ ကို စုေဆာင္း ထားတာ၊ ပါဠိ ပိဋကတ္ေတာ္ အျပင္ ေနာက္ထပ္ သိရ တာကေတာ့

သကၠဋပိဋကတ္ေတာ္
တိဗက္ပိဋကတ္ေတာ္
တရုပ္ပိဋကတ္ေတာ္
မြန္ဂိုလိယံပိဋကတ္ေတာ္
မန္ခ်ဴးရီးယားပီဋကတ္ေတာ္

ဆိုျပီးေတာ့ ဘာသာ ေျခာက္မ်ဳိး ရွိေၾကာင္းကို ေတြ႔ရတယ္ ေလ၊ဒါေပမဲ့ မြန္ဂိုနဲ႕မန္ခ်ဴးရီးယား မွာ ရွိေနၾကတဲ့ ပိဋကတ္ေတာ္ ေတြက၊ တရုပ္နဲ႔ တိဗက္ ပိဋကတ္ေတာ္ ေတြက ဘာသာျပန္ က်မ္းေတြ ျဖစ္ေနေတာ့၊ သီးျခား မေရးရင္လည္း ရပါတယ္။

က်န္တဲ့ ပိဋကတ္ေတာ္ ေလးမ်ဳိ္း အေၾကာင္းကို သိသေလာက္ ေျပာရရင္ေတာ့။

ပါဠိပိဋကတ္ေတာ္
ဒါက ျမန္မာျပည္မွာ ရွိျပီးသားအမ်ားစုလည္းသိျပီးသားေလ၊သိသင့္သေလာက္ေတာ့ေရွ႕ကစာ မွာနည္းနည္း ေရးျပခဲ့ျပီးျပီ ေလေနာ္။

သကၠဋပိဋကတ္ေတာ္(ဟိနယာနဂိုဏ္းသံုး)
ဒီေနရာမွာ နည္းနည္းေလး ေျပာခ်င္တာက အစက ေထရ္ရ၀ါဒကို ဟိနယာန လို႔ အသိမ်ားတယ္။ ေနာက္ ဟိနယာန တဂုိဏး္ ထပ္ကြဲ လာတဲ့အခါ၊ မူလ ဟိနယာန ဟာ(ေထရ၀ါဒ) ျဖစ္လာတာပါ ။ ဒီအစဥ္ အဆက္ ေဆာင္လာတဲ့ ပါဠိ ပိဋကတ္ ေတာ္ေတြဟာ၊ ေရွးက သံဃာေတာ္ ျမတ္ၾကီး ေတြက လံုး၀ မယြင္းေအာင္ အသက္နဲ႔ လဲျပီး သယ္ေဆာင္ လာခဲ့ၾကလို႔ ငါတို႕ အခု ပူေဇာ္ ႏုိင္တာ ပါေနာ္။ ငါတို႕ ရခဲ့တာဟာ အမွန္ကန္ဆးုံ ပိဋကတ္ပါ၊ ဘုရားေဟာ စင္စစ္ပါ၊ ေက်းဇူးၾကီးလွတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ေလ။

ဒီကေန ခြဲထြက္သြားတဲ့ ဟိနယာန ၈ိုဏး္သား ေတြက်ေတာ့(သဗၺာထိ၀ါဒ) ဂုိဏး္ က်ေတာ့ ပိဋကတ္္ေတာ္ ေတြကို အကုန္လံုး သကၠဋ လို ျပန္ေတာ့ တာပဲ၊ အဲဒီလို ျပန္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း ကို ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စာက ရွည္ေန လိမ့္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ လာမဲ့စာေတြမွာ ေျပာမယ္ေလ ။ အဖြင့္အဌကထာ က်မ္းေတြလည္း သကၠဋလုိ ျပန္ခဲ့တယ္ေလ၊ ကေန႕ေခတ္မွာ မူရင္း သကၠဋ ပိဋကတ္ေတြ မေတြ႕နိင္ေတာ့ သေလာက္ ျဖစ္ေနျပီ၊ ဒါေပမဲ့ မူရင္းအတိုင္း မဟုတ္ပဲ၊ ဒီက ဘာသာျပန္ ထားတဲ့ တရုပ္ ပိဋကတ္၊ တိဗက္လို ျပန္ထားတဲ့ ဒီက်မ္းစာက ရိွေနတံုးပဲ လို႔ သိရတယ္။ အဲလို ဂိုဏး္ ခြဲထြက္ ျခင္းဟာ ၊မဟာယာန နဲ႔ ေထရ၀ါဒရဲ႕ကြဲျပားလာျခင္း ရဲ႕အစလို႕ ဆိုႏုိင္တယ္။

အခု ေျပာျပတဲ့ ဟိနယာန ဂိဳဏ္းမွာ ေထရ၀ါဒ လိုပဲ ၀ိနည္း၊ သုတၱံ၊ အဘိဓမၼာ ဆိုျပီး ပိဋကတ္ သံုးပုံရွိ ေနေပမဲ့ သုတံၱ့နဲ႔ ၀ိနည္း ပိဋကတ္က၊ ေထရ၀ါဒနဲ႕အရမ္း တူေပမဲ့၊ အဘိဓမၼာ ပိဋကတ္ ကေတာ့ လံုး၀ ကြဲျပား ေနတယ္၊ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ အဘိဓမၼာ(ရ)က်မ္းျခင္း တူေပမဲ့၊ ေထရ၀ါဒက လက္ခံထားတဲ့ ကထာ၀တၳဳကို သူတို႕က ပယ္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ့ဒီဂိုဏ္းက ပညာရွင္ေတြက အဘိဓမၼာ ပိဋကတ္ဟာ ဘုရားေဟာ စင္စစ္ မဟုတ္ဘူး၊ တတိယ သဂၤါယနာ မတင္မီ အခ်ိန္ ေလာက္မွာ ေရးတယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ တာလဲ ပါတယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က ္ကေတာ့ ဗုဒၶ၀ါဒမွာ ဂိုဏ္းေတြ ကြဲလာေတာ့၊ ဂိုဏ္း အသီးသီးက ပညာရွင္ ေတြက မိမိတို႕ ဂုိဏး ္ထဲကို၊ ယႏၱရ၊ တႏၱရ၊ ျဗဟာၼဏ ေတြ ေရာယွက္ လာမွာ စိုးတာေၾကာင့္ ခက္ခဲ နက္နဲတဲ့ ဒီအဘိဓမၼာ က်မ္းေတြကို ေရးတယ္လို႔၊ ဒီ ဂိုဏ္းသား ေတြက ယံုတယ္၊ သာသနာ သကၠ၇ာဇ္ (၁၀၀)ေက်ာ္ (၂၀၀) မွ ေပၚလာတယ္ လို႔လည္း ဆိုတယ္။ အလားတူပဲ မဟာယာန ဂိုဏ္းသား ေတြကလည္း ငါတို႔မွာ ရွိေနတဲ့ အဘိဓမၼာ က်မ္းကို ဘုရား ေဟာတာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာဆို ယုံၾကည္ၾကတယ္ ေလ။ လက္ခံတဲ့ ဂိုဏ္းေတြ ရွိတာေပါ့။ ေနာက္စာ ေတြမွာ ေျပာမယ္ ေတာ္ ျပီ။ ၊ျပီးေတာ့ သဗၺထိ၀ါဒီဂုိဏး္က လက္ခံတဲ့ အဘိဓမၼာက်မ္းေတြ အေၾကာင္းလည္း ေျပာမယ္ေလ။

ငါ့အျမင္ကို ေျပာမယ္ေနာ္၊ ဘာျဖစ္လို႕ လဲ ဆိုေတာ ့ဒီအဘိဓမၼာ တရားရဲ႕ နက္နဲပုံက စာဖြဲလို႕မရ ေတာ့ဘူး ေလာက၇ဲ႕ အျပင္ဘက္ ေရာက္သြားျပီ၊ တတ္ခ်င္ရင္ သင္လို႔ ရေပမဲ့ တကယ္ သိခ်င္ရင္ ေတာ့ ခႏၶာနဲ႕ သင္ညဏ္ တင္ေပးမွ ျဖစ္မွာပါ ..ငါသိသေလာက္ေလး ေျပာတာေနာ္၊ ငါဟာ ဘာမွ ဟုုတ္ဘူးဟ၊ နင့္ကို ေတာ္ေစ တတ္ေစ ခ်င္တဲ့ သာမန္လူ ပါပဲ။

ဥပမာ …ဒီအဘိဓမၼာ ထဲမွာ ပါတဲ့ မဟာပဌန္း ေဒသနာေတာ္မွာ၊ စိ္တ္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံုကို ေျပာထား တာေလ၊ တကယ္ေတာ့ သိေနျပီးသား ေတြပဲ၊ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အကုသိုလ္ ျဖစ္တာ၊ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ ျဖစ္တာေတြဟာ သိမ္ေမြ႔လြန္းတဲ့ နာမ္တရား စိတ္ရဲ႕ အလုပ္ပါေလ။

ပ်င္းေနျပီလား ေမေလး? သည္းခံျပီး ဖတ္ပါဟာ၊ ငါေျပာခဲ့ သလိုေပါ့၊ ငါတို႕ရဲ႕ အသိနဲ႕ ပညာကို ကန္႔သန္႔မႈ ေဘာင္ကို စျပီး ခ်ိဳးဖ်က္မဲ့ “အသိညဏ္ ေတာ္လွန္ေရး” တစ္ခုကို လုပ္မွ ျဖစ္မယ္ေလ၊ မ ဟုတ္ရင္ က်န္ခဲ့ ၾကမွာပါ၊ ဟုတ္ျပီေနာ္။ ငါလည္း တတ္နိင္ သေလာက္ ေျပာျပ ေနမွာပါ၊ ငါတို႔တစ္ေတြ အတူတူ ပိဋကတ္ေတာ္ ေတြကို ဆက္ၾကည့္ ၾကမယ္၊ ဒီလိုမွ ငါတို႔ ရထားတဲ့ အလြန္ မွန္ကန္တဲ့ မူရင္း ပိဋကတ္ ေတာ္ေတြကို၊ ပိုျပီး တန္ဖိုး ထားတတ္ လာမွာပါေလ။

ဒီေတာ့ ခုနက စကားကို ျပန္ဆက္ ရရင္၊ စိတ္အလုပ္၊ စိတ္ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ စဥ္ကို ေဟာထားတဲ့ အဘိဓမၼာက်မ္း ေတြကို မဟာယာန ဂုိဏ္းသား ေတြ လက္မခံ နိင္တာ မဆန္းဘူးေလ၊ ေမးစရာေတြ ကရွိလာ တယ္၊ ဘာလဲ ဆိုေတာ့… .မဟာယန ေတြမွာေကာ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ က်င့္စဥ္ေတြ မရွိဘူးလား ဆိုရင္ ရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူတိ္ု႕ ရွိတာက သီလနယ္နဲ႔ သမာဓိ နယ္မွာ လမ္းက ဆံုးေနတယ္၊ ပညာ နယ္ကို သြားဖို႔က၊ ၀ိပႆနာ ညဏ္ မဆိုက္ပဲ မျဖစ္ဘူးေလ၊ ဒီအဘိဓမၼာ ကို ေဟာထား တာက ၀ိပႆနာ ကိုပြားျပီး ျဖစ္လာတဲ့၊ မဟာ၀ဇီရ ညဏ္ေတာ္ နဲ႕ငါတို႔ ဘုရား ေဟာခဲ့တာ၊ ဟုတ္ျပီ က်မ္းအားျဖင့္ ျပဳစုတဲ့ပုဂၢဳိလ္ ေတြ ကလည္း မဟာ၀ိပႆနာ ပညာကို လမ္းဆံုး လိုက္ထားျပီး တဲ့ လူျမတ္ေထရ္မြန္ သံဃာေတာ္ ေတြ၊ ဘဳရားေဟာ မဟုတ္ပဲ ဘုရားေဟာလို႔ မုသာ၀ါဒ ကံကို စိတ္နဲ႕ေတာင္ က်ဴးလြန္မွာ မဟုတ္္ဘူးေလ၊။

အလားတူပဲ မဟာယာန ကိုယ္ေတာ္၊ ရဟန္းေတာ္ ေတြထဲမွာ ေရာ လူေတြ ထဲမွာပါ၊ ကိုယ္က်င့္ သိကၡာကို တန္ဖိုးထားျပီး၊ သူတို႕ယံုၾကည္ရာ သံသရာ ထြက္ရပ္ကို၊ လိုက္ေန သူေတြ၊ ဧကစာရီ က်င့္ေန သူေတြ ရွိေန ေသးတယ္ေလ၊ ကေန႔ ေခတ္သိပၸံက မေျပာနိင္ေသးတဲ့ နက္နဲ႔တဲ့ ေလာကီၤ သမထ ပညာရပ္ေတြ ရွိေန ေသးတယ္ ေလ၊ေနာက္စာေတြ မွာေတာ့ အခန္႔သင့္ရင္ ရွင္းျပႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕။

ေမေလးနဲ႕တကြအားလံုး
ႏွလံုးစိတ္၀မ္းျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။

Saturday, November 1, 2008

ေမေလးသို႕ေပစာမ်ား(၄)


ေမေလးေရ
ဘ၀ဆိုတာ အိမ္မက္ တစ္ခုပါပဲ၊ အိပ္ေပ်ာ္ ေနတံုး မွာေတာ့၊ မက္ေနတဲ့ အိမ္မက္က၊ သစၥာေပါ့ ဒါေပမဲ့ အိပ္မက္က ႏိုးထ လာတဲ့အခါ၊ အိမ္မက္ ဟာ မာယာ ျဖစ္သြား ေတာ့တာ ပဲေလ၊ အခု ငါတို႕က အိပ္မက္ မက္ေနၾက သူေတြေပါ့၊ ဆုပ္ကိုင္ သိမ္းပိုက္လိုတဲ့ ဆႏၵန၊ဲ႔ ေနာက္ျပီးေတာ ့ေမာဟေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔၊ ျပီးရင္ တစ္ကိုယ္လံုး ပ်ံ႕နံ႔ေနတဲ့ ေလာဘေသြး ကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ရုပ္ တစ္ခုနဲ႔ေလ၊ အိပ္မက္ ကိုယ္စီေပါ့ေနာ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ အိပ္မက္က ႏုိးထမလဲ? လို႔ ေမးလာရင္ေတာ့၊ ေျဖရခက္ျပီ ေလ၊ ငါတို႕က မာယာဘုံ မွာ ေပ်ာ္ေမႊ႕ ေနသူေတြ ေလ၊ အတု မာယာကို၊ အစစ္ သစၥာ လို႔ ထင္ျပီးကိုး ကြယ္ ေနတံုးေလ…၊ မဟုတ္ဘူး လို႔ မေျပာနဲ႔ေလ၊ တစ္ခါတံုးက မ်က္လည့္၀ိုင္း တစ္ခုမွာ၊ မ်က္လည့္ ဆရာက ၾကက္တြန္သံ လုပ္ျပတာကို္ လူေတြ သေဘာက်ျပီး လက္ခုပ္ေလး ေတြ တီးလို႕၊ ေနာက္ တစ္ခါ ဒီမ်က္လည့္ ဆရာက ေမ်ာက္လို ေအာ္ျပတာ တကယ့္ ေမ်ာက္ေအာ္တဲ့ အတိုင္းပဲ၊
လူေတြ သေဘာက် လိုက္တာေနာ္၊ ပိုက္ဆံေတြ ဟိုကေပး ဒီကေပး နဲ႔ ေတာ္တယ္ေပါ့။ ဟုတ္ျပီ ေတာထဲ ေရာက္ဘူးလား? တိရိစာၦန္ရုံေတာ့ ေရာက္ဖူးမွာပါ၊ တကယ့္ေမ်ာက္ေတြ ေအာ္တာ က်ေတာ့ နားပူတယ္၊ နားျငီးတယ္ ေပါ့ ျမန္ျမန္ ေမ်ာက္ရုံေရွ႕ ကထြက္ျပီး တစ္ျခား ေနရာကို သြားၾက တယ္ေလ၊ လူက ေမ်ာက္္လို ေအာ္ေတာ့ သေဘာက် လိုက္တာ၊ ေမ်ာက္က ေမ်ာက္လို ေအာ္ေတာ့ နားပူလိုက္တာဟာ လူေတြရဲ႕ မာယာကို ဖက္တြယ္မႈ ျပယုဂ္ေပါ့၊ မဆန္းဘူးေလ ပုထုဇဥ္ကိုးေနာ္ ေမေလးေရ အိမ္မက္က ႏုိးထခ်င္ရင္ ေတာ့ ငါတို႔ရဲ႕ ရွိရင္းစြဲ ေမြးရာပါ ေျပာတိုင္းယုံ အကုန္ယူ ဆိုတဲ့ အေတြးေဟာင္း ကို ေတာ္လွန္ရမွာေလ၊ ငါတို႕ ညဏ္ကို ခ်ဲ႕ထုတ္ရမယ္၊ အသိကို ဆန္႔ထုတ္ရမယ္၊ ပညာ ကို ရွာရမယ္၊ ပညာကို သံုးျပီး ပညတ္ကို ေဖါက္ႏုိင္မွ အမွန္သစၥာကို ေတြ႔မယ္၊ ဒါမွ အိမ္မက္ကႏုိး ျပီးေတာ့ ပကတိတရားကို (REALITY)ကို ေတြ႔မွာပါ။

ေမေလးေရ
ပကတိ အရွိတရား ကို ေတြ႔ဖို႔ ေျပာေတာ့ လြယ္တယ္၊ လုပ္ေတာ့ ခက္တယ္ဟ၊ တကယ့္ကို ခဲ ရာခဲဆက ္ၾကဳိးစား ရမွာေလ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘုရားမပြင့္မွီ အခ်ိန္ကာလက အိႏၵိယမွာ အယူ၀ါဒ ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ နဲ႔ ဘုရားေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့။
့္
ျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ ျပဳျပီးမွာ တစ္ခါ၊ ဘုရား ေဟာထားတဲ့ လမ္းစဥ္ ေတြကို မူတည္ျပီး သီအိုရီ သက္သက္နဲ႔ ဆုံးျဖတ္ ၾကတာနဲ႔ မဟာယာန ဂိုဏ္းေတြ ေပၚလာ ၾကတာပဲေလ၊ တကယ္က ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ တရားေတာ္ ေတြဟာ အသိနဲ႔ ထပ္တူ ညီတဲ့ အက်င့္၊ အက်င့္နဲ႔ ထပ္တူညီတဲ့ အသိနဲ႔ ဆည္းပူးမွ ပကတိ ဆိုလိုရင္း ကို ငါတို႔ သိလိမ့္မယ္၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မရဘူးဟ၊ ပိဋကတ္ ေတာ္ေတြရဲ႕သိမ္ေမြ႔မႈ အႏွစ္သာရဟာ၊ စာအုပ္ေတြရဲ႕အျပင္ဖက္၊ ငါတို႔ရဲ႕ ေမြးေသ သံသရာ မ်က္ရည္ ေလာကရဲ႕ တဖက္ မွာပဲ ရွိတာ ပါဟာ၊ ငါမွတ္မိ ေသးတယ္ ငါငယ္တုံးက ဆရာေတာ္ၾကီး သုႆန္ ဆရာ
ေတာ္ ဘုရားၾကီး သီးဇာဂယ် ဆံုးမတာကို

ဘာလဲဆိုေတာ့
"လိုက္မဲ့ လိုက္ရင္ အဆံုးထိလိုက္၊ ဇစ္ျမစ္ထိလိုက္ ဒါမွ နင္နည္းနည္းေလး သိမယ္” တဲ့ေလ၊ ငါလည္း ၾကိဳးစား ေနဆဲပါဟာ၊ ငါသိတာက သူေတာ္ေကာင္း ပညာရွင္ ေတြရဲ႕ေျခဖ၀ါးေအာက္က ေျခမႈံ႕
ေလာက ေလးပါ္၊ ဆရာၾကီး တကၠသိုလ္ ဘုန္းႏုိင္ ကလည္း စကားလံုး ေတြရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ထိ သြားတဲ့ဆရာ။ ေရးထားတာကုိ “ခပ္သိမ္း ကလ်ာ ရႈဖြယ္ သာတည္း” ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ ငါ ဖတ္ရ တယ္ေလ။

ေမေလးေရ
စာက ရွည္ေနျပီေနာ္ ။ ေျပာခ်င္တာက ရွိေသးတယ္ဟ၊ ငါ ေျပာခ်င္တာက ငါတို႕ရဲ႕ ေျပာတိုင္းယုံ၊ ရ တာ အကုန္ယူ ဆိုတဲ့ အေတြးကို ေမာင္းထုတ္ဖို႔ ငါတို႔ အသိညဏ္ ေတာ္လွန္ေရး သစ္ တစ္ခု အစပ်ဳိးရ လိမ့္မယ္ေလ၊ ဒီေတာ့ ငါက ေနာက္စာေတြမွာ ငါတို႕ အသိနည္းတဲ့ မဟာယာန ပိဋကတ္ေတာ္ေတြ အေၾကာင္းကို ေျပာျပရ မလားလို႔ ေတြးေနပါ၊ ဖတ္ခ်င္ ရင္ေတာ့ ေျပာပါေနာ္
ေမေလး အသိၾကြယ္ပါေစ