Tuesday, November 24, 2009

သူငယ္ခ်င္း သို႕

သူငယ္ခ်င္း
ညကနက္ေနပါျပီ၊ ငါအိပ္လို႕ မျဖစ္ ေသး ဘူးေလ၊ အိပ္မေပ်ာ္တာ ပါဟာ၊ အခ်ိန္ကုန္မဲ့အစား ငါတရားမွတ္ေနမိေပမဲ့ ၊ င့ါစိတ္က နင့္ အေၾကာင္း ပဲေတြးေနမိတယ္၊အေတြးေနာက္ က ကပ္ပါလာတဲ့ သ႑န္နပညတ္ ျပီးေတာ့ ဒါနဲ႕ တခါတဲ တြဲျပီးပါလာ တဲ့ နာမ ပညတ္၊ဒီပညတ္ေတြက ငါ့စိတ္ကို စိုးမိုးေနတယ္၊ဒီေတာ့ ပညတ္ကို အဓိကထား ျပီးပြားရတဲ့ ေမတၱာကမၼ႒န္း ကို ဖိပြားရင္း စိတ္ကို တည္ ျငိမ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနမိတယ္၊ ဩဓိသေမတၱာ ေျပာရမလား..ထင္လာတဲ့သ႑န္နပညတ္ကို ပုံေဖၚရင္း
ႏွလံုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းပါေစလို႕ပဲ အထပ္ထပ္ခါခါ ေမတၱာပြားေန မိတယ္ေလ၊ေလာေလာဆယ္ ငါ လုပ္ ေပး နိုင္တာ က ဒါေလးပဲရွိတာပါ ၊ သူငယ္ခ်င္း ငါ့အေပၚမွာ အမ်ားၾကီးေကာင္းခဲ့ပါတယ္၊ အဲလိုေကာင္းခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ ဘာေႏွာင္ၾကိဳးမွ မရွိခဲ့ ဘူး၊ ငါ့ဆီက ဘာျပန္ရပါေစလို႕ ရလိုမႈေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျမဴတစ္မႈံေလာက္ေတာင္မွ မရွိခဲ့ မွန္း ငါသိပါတယ္၊ သိတာမွ တကယ့္ကိုသိခဲ့တာ ပါ၊ ေက်းဇူးသိေပမဲ့၊ ငါ မဆပ္နိုင္ ေသး ဘူးေလ၊ ေက်းဇူး မသိရင္ေနပါ၊ ေက်းဇူးမကန္းပါနဲ႕တဲ့ငါတို႕ဗမာစကားပုံပါ၊ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွစ္မေတြထက္ေကာင္းခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္း မို႕ ရင္ထဲက ေက်းဇူးရွင္လို႕ သတ္မွတ္ ေလးစားေနရင္းေနခဲ့ ေပမဲ့၊ နင့္ အတြက္ ငါ ဘာ မွ ျပန္ျပီး လုပ္မေပးနိုင္ခဲ့ ဘူးေလ၊ တလုပ္စားဖူးသူ႕ေက်းဇူး ျပစ္မွားေခ်က အပယ္က်တဲ့၊ တစ္လုပ္မကစား ခဲ့တဲ့ေက်းဇူး ရွင္ကို ငါစိတ္နဲ႕ေတာင္မွ မျပစ္မွား ခဲ့ ဘူးသူငယ္ခ်င္း၊၊
ငါမွာ သံသရာရွိပါတယ္၊ ပစၥဳပန္ကိုတလြဲသုံးေနတဲ့ မ်က္ကန္တေစၧမေၾကာက္ တစ္ဘ၀စံေတြထဲ ငါ မပါဘူးေလ၊
မွတ္မိေနပါေသးရဲ႕` အဲဒီေလာက္ ကူညီေပးရလို႕ ငါဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ ဆင္းရဲသြားတာလဲ မဟုတ္ဘူး´ လို႕ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိေသးတယ္၊ နင့္ အတြက္က ဘာမွ မဟုတ္ ေပမဲ့ အခု လိုဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ နင့္ အကူညီနဲ႕ ငါတို႕ အသက္ေတြဆက္ခဲ့ရတာ ပါေလ၊ နီယြန္မီးေတြ မရွိနိုင္တဲ့ တဲအိုည ေတြမွာ ဖေယာင္းတိုင္အလင္း ဟာ တန္ဖိုးရွိ လြန္း ပါတယ္ေလ၊ မိုးေခါင္ကႏၱာရမွာ ႏြားေျခရာ ခြက္ေလာက္ရွိတဲ့ ေရ ခ်ဳိဟာ တန္ဖိုး ျဖတ္လို႕ မရ ဘူးေလ၊

ဒါေပမဲ့.. အခုတေလာ နင္မ်က္ႏွာေတြမေကာင္း ဘူး၊ ဘာ ျဖစ္ေနလဲေမးေတာ့ မေျပာဘူး၊ ငါဘာ လုပ္ေပးနိုင္မလဲေတြးရင္း၊ လုပ္ေပးနိုင္တာ ကိုေတြးမိတယ္၊ တဖက္က လည္း ငါ့ အေပၚတမ်ဳိးတြက္ေန လား လို႔ေတြးေနမိတယ္၊..ခါတိုင္းလို မေႏြးေထြးေတာ့ ဘူး လို႕ ငါခံစားရတယ္၊ ငါ လား အရွက္ လည္း လည္းရွိတယ္၊ အသက္ လည္း ရွိတယ္၊ျပီးေတာ့ မာန လည္း၇ွိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ငါ့ ကိုမွီျပီး မွ အသက္ဆက္၇မဲ့ ဘ၀ ေတြအတြက္၊ င့ါ အ၇ွက္နဲ႕ မာနကိုခ၀ါ ခ်၇င္းခပ္ညံ့ည့ံ လူတစ္ေယာက္ဇာတ္ကို ကံပစ္ခ်၇ာကေန၇တာပါေလ၊။

ငါ့ဘ၀မွာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ဆုံးရွဳံးရမွာကို အရမ္းေၾကာက္တယ္၊ ငါ့မိတ္ေဆြေတြအားလံုး ကို ငါတန္ဖိုးထားတယ္ ေလးစားတယ္၊ ခ်စ္တယ္၊ငါက လြဲျပီး ငါ့ မိတ္ေဆြေတြအား လံုး ဟာ တန္ဖိုးရွိသူေတြဆိုတဲ့ အေတြးကိုရင္ထဲမွာေထြးေပြးထား သူ ပါ၊ အစားထိုး မရတဲ့ဆံုးရွဳံး မႈထဲမွာ မိတ္ေဆြေကာင္းပါတယ္ေလ၊။
မတိေဆြတစ္ေယာက္ဆံုး၇ွဳံး၇တဲ့အခါတိုင္း ငါ့ရင္ထဲက နာ က်င္မႈကို စကားနဲ႕ေဖၚျပ လို႕ မရနိုင္ ေလာက္ ေအာင္ကိုနာက်င္ခဲ့ ပါတယ္၊၊ဒါမွ မဟုတ္ ပါဘူး တျခား ဘယ္လိုေ၀ဒနာမ်ဳိးကို မွ ထပ္တူက်ေအာင္ စကားလံုးနဲ႕ပုံေဖၚ လို႕မရပါ ဘူး၊ ဆင္တူယုံေလးပဲရတာပါေလ၊..မယုံရင္ တရား ထိုင္ၾကည့္ေလ၊ ငါေျပာတာ မွား လား မွန္ လားဆိုတာ သိလာမွာ ပါ၊။
စိတ္ခ် သူငယ္ ခ်င္း..မင္းအတြက္ ငါဟာ..ေလထဲက ျမဴတစ္မႈံေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမရွိေပမဲ့ ငါ့ အတြက္မင့္ ဟာ အသက္ဆက္ေပး ခဲ့ သူ ေက်းဇူးရွင္ တစ္ ေယာက္ အျဖစ္ မွတ္ယူသြားမွာ ပါ၊ ဒါေပမဲ့ မင့္သိပါတယ္ ငါဟာ ငါေျပာတဲ့စကား တိုင္း အတြက္ ငါတာ ၀န္ အျမဲယူ ခဲ့တယ္ဆိုတာ ကို ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာေပါင္း လာ တဲ့ မင္း သိ ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခု ခ်ိန္မွာေတာ့..ငါဟာ လူၾကိဳက္နဲ႕တဲ့ေကာင္ လို႕၊ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္စကား ကို ပဲ ငါွားေျပာေနမိတယ္ သူငယ္ ခ်င္း။

ျငိမ္း ခ်မ္း ပါေစ