၀န္ခံခ်က္

ဒီတစ္ခါေတာ့ခဏခဏေမးခံရတဲ့ေမးခြန္းေတြကိုေျဖရင္းနဲ႕ပဲ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေလးေတြကိုေၿပာရပါတယ္။
စာေရးသူဟာဘုန္းဘုန္းမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သိပ္ၿပီးဆိုး၀ါးတဲ့ ေမြးရာ ပါ ေရာဂါတစ္ခုုကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ဘုန္းဘုန္း ေတြနဲ႕ လူမွန္းသိတာတည္းက ရင္းႏွီးႀကီးျပင္းခဲ့ရတာပါ။ ပိုလီယိုလိုပဲ အရိုးေပ်ာ့နာပါ။ ဒီေရာဂါ ကိုေမြးရာပါခံစားရင္းနဲ႕ေက်းဇူးရွင္တစ္ဦးနဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာေနရင္း အိမ္ ေက်ာင္းတလွည့္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတလွည့္ နဲ႕ေနခဲ့ရတာပါ၊ စာေရးသူရဲ႕ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြအားလံဳး ဟာ ဒီဘုန္းဘုန္းေတြ ၊ လူပ်ံေတာ္ၾကီးေတြ ၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြ နဲပဲေနထိုင္ၾကီးၿပင္းခဲ့ရပါတယ္ ၊ ကံၾကမၼာရဲ႕ လွည့္ကြက္ေၾကာင့္ စာေရးသူဘုန္းၾကီးၿဖစ္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ စာစသင္ရကတည္းက ျမင္းၿခံကိုးေဆာင္တိုက္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ပရိတ္ေတာ္ကိုစသင္ခံရတာပါ ။စာဖတ္တတ္ၿပီး အေျခခံပညာအလယ္တန္းေလာက္ဆို လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား ရဲ႕ ဒီပနီေတြ မင္းကြန္း
ဆ၇ာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဘု၇ားက်မ္းစာေတြကုိ မလြဲ သာပင္ ေရွာင္သာဖတ္ခဲ့့ရတာပါ ။ပိုၿပီးကံေကာင္းတာက ၊ ဒီဘုန္းဘုန္း ေတြ ၊ ဆရာေတြ ရဲ႕ စာအုပ္ ဗီရို မွန္ သမွ် ကိုတံခါး မရွိ ၊ ဓါးမရွိ ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့ၿခင္း နဲ႕ သိလိုသမွ်၊ မရွင္းသမွ် ကိုေမးခြင့္ ၊ ေတြးခြင့္ရခဲ့ျခင္းပါ ။
နာမည္ ႀကီးၿခင္း လို႕စာေရးတာလားဆို တာကိုေတာ့ ၊ မဟုတ္ပါ ဟုေၿဖလိုပါသည္ ၊ မွ်ေ၀ခံစားလိုေသာ ေစတနာ မွတပါး တၿခား မရွိဟု သစၥာဆုိ၀ံ့ပါသည္ ။ကံတရားရဲ႕ေဖးမမူေၾကာင့္စာေရး သူမွာဆရာေကာင္းေတြရခဲ့ပါသည္ ။ ကမာၻသိ ၊ၿမန္မာသိဆရာၾကီး မ်ား ၿဖစ္ပါ ၏ ။ ထိုဆရာၾကီးမ်ား ၊ အခ်ိဳ႕ သက္ရွိဆရာၾကီးမ်ားၿဖစ္ပါသည္ ။ ထိုထိုေသာဆရာၾကီးမ်ား၏ အရွိန္ အ၀ါ ၿဖင့္စိန္နားကတ္ေရာင္္ ပါးေၿပာင္ ႏိုင္ေသာအေနအထား ရွိပါသည္ ။ သိုေသာ္ကိုယ္တိုင္အရည္အခ်င္းမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ရွက္စရာေကာင္းပါသည္။ စာေရး ရန္တဖြဖြေျပာရင္း ဘ၀တပါးေျပာင္းသြားခဲ့တဲ့ ဆရာ့ကိုေက်းဇူးဆပ္ခြင့္မရခဲ့ပါ။
နာမည္ႀကီးတာထက္ ငရဲမသြားရတဲ့လမ္းကို ပိုၿပီးျမတ္ႏိုးပါတယ္။ စာမွာသာတတ္ၿပီးကိုယ္မွာမတတ္ရင္ အ၀ိစီခ်ဳိးကပ္ေနမွာပိုေၾကာက္ရပါတယ္။
ဒီေတာ့စာေရးသူရဲ႕အမွားေတြကိုေတြ႕ရင္ျပင္ေပး၊ အားမနာတမ္းဆဲၾက ၊ အခုေရးတဲ့စာေတြထဲမွာလဲအမွားပါရင္ခြင့္လြတ္ၾကပါလို႕ အားလံုးကိုစာေရးသူကေလးေလးနက္နက္ေတာင္းပန္ပါတယ္။
စာေရးေဖာ္ေရးဖက္ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမအားလံုးကိုအၿမဲတမ္းသတိရ၊ ေမတၱာပို႕ေနရင္း................