Showing posts with label အေတြူး. Show all posts
Showing posts with label အေတြူး. Show all posts

Saturday, May 15, 2010

ယခင္နဲ႕ယခု

အေနာက္ဘက္ကတက္လာမဲ့ တိမ္မဲညိဳကို က်ေနာ္ေမွ်ာ္မိေနတယ္ ေန၀င္ခ်ိန္တိမ္ေတာက္ျပီး

လွေနတဲ့ဆည္းဆာကိုေငးၾကည့္ရတဲ့ အခိုက္အတန္႕ကို က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးပါသည္၊ တိမ္ေတြေရာင္စုံနဲ႕ ေန၀င္တဲ့အလွကို က်ေနာ္မက္ေမာခဲ့ဖူးပါသည္ ပငိလယ္နားကလူမို႕ လဆန္း တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေတြမွာ ဒီေရတက္ခ်ိန္ေတြမွာ လိွဳင္းေခါင္းျဖဴေတြက ကမ္းကိုတိုက္ျပီးေရအ၀င္ ငွက္ဇင္ေယာ္ကအလိုက္သင့္လိွဳင္းစီး ေနမင္းၾကီးက ေတာင္စြယ္အ၀င္ အေနာက္ေျမာက္ေလက ေအးေနေအာင္တိုက္ ပင္လယ္က ေရာင္စုံျဖစ္ေနတဲ့အခိုက္ကို တရွဳိက္မက္မက္ က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးပါ၏္ ထိုသို႕တြယ္တာခဲ့ဖူးခ်ိန္က က်ေနာ္ တိမ္မဲညိဳတို႕ကို မုန္းခဲ့ဖူးပါသည္၊ သူတို႕ ေၾကာင့္ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ ေရာင္စုံတိမ္တို႕ပ်ယ္လြင့္ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္၊ တိမ္မဲညိဳတို႕လာသည္ႏွင့္ ေလေျပတို႕သည္ ေလးရိုင္း၊ လိွဳင္းၾကက္ခြပ္ေလးတို႕သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္လိွဳင္းလုံးၾကီၤးမ်ားအျဖစ္သို႕ တခဏျခင္း ေျပာင္းလြဲသြားတတ္ၾကသည္၊ ျငိမ္သက္ေနတဲ့ပင္လယ္ျပင္က ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေနတဲ့ အမူးသမားတစ္ေယာက္လို ယိမ္းထိုးလွဳပ္ရွားလာတတ္ျပန္သည္၊ သည္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေနကြယ္ လေပ်ာက္ တိမ္ေမွာက္ျပီးေမွာင္ေနတာကိုက်ေနာ္မၾကိဳက္…သို႕ေသာ္ အခုက်ေနာ္သည္ တစ္ခါတုံးက မုန္းခဲ့ဖူးေသာ တိမ္မဲညိဳကို တမ္းတေနပါသည္။

လာမနိုးနိုးနဲ႕က်ေနာ္အေနာက္ဘက္ကိုေမွ်ာ္သည္တိမ္ေတြျဖဴေနတုံး၊အေရွ႕ဘက္ကိုၾကည့္ည္ ေကာင္းကင္ၾကီးကျပာေနတုံး၊တစ္ခ်ိန္တုံးကက်ေနာ္မက္ေမာစြာေငးေမာၾကည့္ခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းကင္ျပာကိုက်ေနာ္မ်က္နာလြဲျပီး ေတာင္ဘက္ဆီလွမ္းၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေဘာ္ေငြေရာင္ အနားကြပ္နဲ႕ တိမ္ေတြေတာက္ေနတုံးပါလားဟယ္… ဟူး..ဘယ္ေရာက္ေနလဲ တိမ္မဲညိဳ..လူေတြငိုတာမၾကားေရာ့ထင့္။

လာခ်ိန္တန္ပါလွ်က္ အိမ္ျပန္မေရာက္တဲ့ သားကိုေမွ်ာ္ေနသလို လူေတြနင့္ကိုေမွ်ာ္ၾကတယ္ တခ်ဳိ႕ကလည္း အျပစ္ေတြေျပာၾကတယ္ တကယ္ေတာ့နင့္အျပစ္လည္းမဟုတ္ ငါတို႕ရဲ႕ အေတာမသတ္နိုင္တဲ့ေလာဘက နင့္ကိုအိမ္ကလိုက္ထုတ္ပစ္သလိုျဖစ္ေနတာကိုး နင့္အေဖၚေတြျဖစ္တဲ့ အစိမ္ေရာင္ေတာေတြကို ငါတို႕က မ်ဳိးတုံးျပီး အေရာင္ေျပာင္းခဲ့ၾကတာလည္းပါတယ္ ျပီးေတာ့ နင့္အိမ္ျပန္လာတာကိုၾကိဳဖို႕ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့
နင့္ကို ျပန္ေခၚနိုင္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားက ငါတို႕မွာမရွိဘဲ နင္ထင္ရာစိုင္းျပီေပါ့ လာခ်င္လာမယ္ မလာခ်င္မလာဘူး..နင့္သေဘာေပါ့ေလ။ ဆင္ကိုနိုင္ဖို႕ခၽႊန္းရွိရမယ္ဆိုတာကို ငါတို႕သိေပမဲ့ နင့္ကိုနိုင္ဖို႕ သီလရွိရမဲ့အစား တဏွာေတြကိုၾကီးသထက္ၾကီးေအာင္ ငါတို႕ေမြးျမဴခဲ့ၾကတာကိုးေလ။

လာခဲ့ပါေတာ့ တိမ္မဲညို။ ေလာဘကို အေတာမသတ္နိုင္တဲ့ ငါ့လိုလူေတြကို နင္မေက်နပ္ရင္လည္းရွိပါေစေတာ့ေလ၊ ဘာမွမသိအျပစ္ကင္းတဲ့ လူေသးေသးေလးေတြအတြက္ နင္ျပန္လာေပးပါ။ ေကာင္းကင္ေက်ာခိုင္း နားထိုင္းျပီးေနတဲ့ သက္ၾကီးသူေတြအတြက္ျပန္လာပါ၊ ေျမၾကီးမွာႏြားလိုရုံး ျပီးငါတို႕စားမဲ့စပါးကို စိုက္ေနတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးမ်ားအတြက္ ျပန္လာပါ။

တိမ္မဲညိဳလာခါမွ ရြာခ်မဲ့မိုးကိုေမွ်ာ္ရင္း…အက်င့္ဖ်င္းသထက္ဖ်င္းလာတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါမုန္းတယ္။

အေတာမသတ္နိုင္တဲ့ ေလာဘကိုရင္မွာပိုက္ျပီး အစိမ္ေရာင္ကြင္းျပင္ကို အေရာင္ေျပာင္းမိတဲ့ ငါ့ကိုငါလည္းမုန္းတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ

ဥပသကာ