ဒုကိၡတဆိုတာ

ငယ္ငယ္ေလးတံုးက ….ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ လံုး၀မေက်နပ္ဘူး ၊ ကိုဘာသာကိုယ္ ငရဲသားလို႔ ထင္မိတယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဆို လိုတာက ၊ ကိုယ္ ကိုတိုင္းလည္း ဆင္းရဲတယ္ ၊ သူတစ္ပါး ကိုလည္းဆင္းရဲေၾကာင္း ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတဲ့လူဟာ ငရဲသားေပါ့ ၊ ကုိယ့္ကိုအေၾကာင္းၿပဳၿပီးေတာ့ ၊ အၿခား သူေတြ တာ၀န္ပိုရတာ ၊ အလုပ္ မ်ားရတာ ၊ စိတ္ပင္ပန္း ၊ လူပင္ပန္း ၿဖစ္ေစတာ ၊ အင္မတန္ မွ ရွက္စရာ ေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္ ၊ ကိုယ္ ကပဲ တစ္ၿခား သူေတြ အတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ေပးခ်င္တယ္ ။ ကိုယ္လုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကို သူမ်ားက လုပ္ေပးရတယ္ ဆိုကတည္း ကိုယ္ အသံုးမက်ေတာ့ဘူးေပါ့ ၊ အသံုးမက်ရင္ အသံုးမက်ဘူးလို႔ လူၾကီး မိဘ ကေၿပာရင္လည္း စိတ္ဆိုးခ်င္ေသးရဲ႕…….. လူ႔အမိႈက္ေပါ့ဗ်ာ ။ အမိႈက္ ဆိုကတည္းက………….ဘာလုပ္လိဳ႕ရဦးမွာလဲ?
အဲလိုပဲ………..က်န္းမာေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့နံေဘးက အကူနဲမွၿဖစ္ရတဲ့ဘ၀မ်ိဴး ၊ ေဘာလံုးလဲကန္ခ်င္ ၊ လက္ေ၀ွ႔လည္းလည္းသတ္ခ်င္ ၊မရဘူး…….ဒီလိုနဲ႕စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ဘ၀။
တစ္ေန႕………ညေနေစာင္း…လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့………နံေဘးမွာ ဘဘ ပါတယ္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ လက္တစ္ဖက္မရွိတဲ့ လူတစ္ေယာကလမ္းေလွ်ာက္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ကိုၿပရင္း
သားတကယ္ဒုကိၡတကိုသိလားတဲ့(10)ႏွစ္အရြယ္ခေလးတစ္ေယာက္ကို အဘိုးတစ္ေယာက္ကေမးတဲ့စကား
ကၽြန္ေတာ္လည္းုသိတယ္ေပါ့
ဒီေတာ့ ဘဘကေမးတယ္ ၊ ဘယ္မွာလည္းေပါ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကိုကၽြန္ေတာ္ ၿပ၇တာေလ ။ ဒီမွာတင္ ဘဘဆီက ေမးခြန္းေတြထပ္ထြက္လာတယ္
ဥပမာ သားဆီမွာပိုက္ဆံတစ္က်ပ္ရွိတယ္ မရွိလို႔သာ ေတာင္းရင္ေပးမွာလား…….။ ေပးမယ္ လို႕ေၿပာတယ္ ။ဒီလိုဆို တစ္က်ပ္လံုးေတာင္းရင္ေကာေပးမွာလားလို႔လဲေမးေရာ၊ ကၽြန္ေတာ္အေၿဖက ၊ မေပးဘူးေပါ့ ေပးရင္ ကၽြန္ေတာ္ ငတ္သြားမယ္ေလ ၊ ဒီစကား ကိုၿပံဳးၿပီး နားေထာင္ရင္ ဆံဳးမခဲ့တဲ့စကားကို ၿပန္ၿပီးေဖါက္သည္ ခရရင္
(1) အယူသာရွိၿပီး ၊ အေပးမရွိတဲ့ လူက တကယ္ ဒုကိၡတ
(2) အမွန္တရားကိုနာႏိုင္တဲ့နားမရွိတာကတကယ့္နားပင္း
(3)သစၥာတရားကိုၿမင္ႏိုင္တဲ့ အၿမင္မရွိသူကတကယ့္အကန္း
(4) အလံုးစံုသန္စြန္းေနပါလွ်က္နဲ႕ ကိုယ္လုပ္ခ်င္သမွ်ကိုက်န္တဲ့သူေတြ ကလိုက္လုပ္ေပး ေနတာကိုေက်နပ္အေခ်ာင္ခိုေနတဲ့သူကမွတကယ့္ဒုကိၡတဲ့ေလ။
ကၽြန္ေတာ္တစ္သက္လံုးမွတ္သြားေရာ