TRUTH AND PEACE

အခုတေလာ ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္အတြက္ရည္စူးၿပီးေတာ့ စာေရးျဖစ္တယ္၊ တကယ္လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ခံံစားမိလို႔ပါ၊ ဘုရားေျပာတာတမ်ိဳး၊ လိုက္လုပ္တာကတမ်ဳိး၊ တလြဲစီျဖစ္တာေတြ ေတြ႔ေနရတာမ်ားေတာ့၊ သိသေလာက္ေလးကို ေ၀မွ်ယံုေပးပါ၊ သိလြန္းတတ္လြန္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ မွားတာေတြဟာ ၾကာလာရင္ အမွန္ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာက ဗုဒၶ၀ါဒရဲ႕ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေစ့ေစ့ငွငွ ေလ့လာဖို႔ အရမ္းလိုအပ္ေနပါၿပီလို႔ဆိုရင္ ရယ္(ရီ)ၾကမလားဘဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ … ၀ိပႆနာ တရားစခန္း တိုင္းမွာ လူေတြ အရမ္းကိုမ်ားပါတယ္။ တရားစခန္းကထြက္တဲ့အခါ ဒီလူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြ ေျပာင္းလဲ သြားၾကပါသလား ? ဘာေၾကာင့္ အဲလိုျဖစ္ရတာလဲ ? တရားရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ထဲမွာ `အကာလိေကာ´ `အခါမလင့္ အက်ိဳးေပး၏´ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ပါပါတယ္။ အဲဒီတရားရဲ႕ အက်ိဳးကိုေရာ တကယ္ခံစားခဲ့ရပါသလား ? ရွိေတာ့ ရွိပါလိမ့္မယ္။ ရွားပါတယ္။ ႏွလံုးသားထဲတြင္ တကယ့္တရား မကိန္းေအာင္းသ၍ ႏွလံုးသားကိုေျပာင္းလဲေစရန္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါ။ လွဴတန္းတဲ့ေနရာမွာလည္း တကယ္လိုအပ္ေနေသာ ေနရာမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ ေရမ်ားရာေရလွ်ံကာ လွဴဒါန္းေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အလွဴ႕ရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကားစီး၍ သြားေနေသာ နာမည္ႀကီးသည့္ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ားကိုသာလွဴဒါန္းခ်င္ၾကပါသည္။ ေက်ာင္းတိုက္ အတြင္း ေေနထိုင္၍ စာေပမ်ားကိုသင္ၾကားေနေသာ၊ သာသနာ့၀န္ကို မိမိႏိုင္သည့္ဘက္မွ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္လိုေသာ ဆင္းရဲသည့္သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း မေမ့သင့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဤသို႔ စာေပသင္ၾကား ေနေသာ ဆင္းရဲသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ျမင္ရသည့္အခါ အလြန္တရာ ၀မ္းနည္းမိပါသည္။ ဥပသကာ၊ ဥပသကီမ်ားအေနျဖင့္ ဘတ္(စ္)ကားတိုးစီး၊ ေ၀းလံေသာခရီးမ်ားကို ေျခလ်င္ႂကြျမန္း၍ ဆြမ္းတစ္နပ္ ရရန္အတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္ၿပီး ႀကိဳးစားေနရေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း မပင္ပန္းရေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ သင့္ပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေလာကုတၱရာတရားမ်ားကိုသာ ေဟာၾကားခဲ့သည္မဟုတ္။ ေလာကီလူ႔ေဘာင္မွ လူသားမ်ားအတြက္ က်င့္သင့္က်င့္ထိုက္ေသာ လူ႔၀တၱရားမ်ားကို ေဟာၾကားခဲ့ေပသည္။ သို႔တိုင္လ်က္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ႔ေဘာင္မွလူသားမ်ား ေမ့ေနၾကသည္ေလာ ? မသိ၍ေလာ ? ေဟာေျပာဆံုးမမည့္သူ မရွိ၍ေလာ ? ထို၀တၱရားမ်ားကို မက်င့္ၾကေတာ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ မိဘ၀တ္ကို ရေသာ မိဘမ်ား၊ ဘယ္ႏွေယာက္ က်န္ေသးသနည္း။ ထိုမိဘတို႔သည္ ဘုရားေဟာ ခဲ့ေသာ မိဘ၀တၱရားအတိုင္း က်င့္ခဲ့ၾကသည္ေလာ ? အလားတူပင္ သားသမီးတို႔သည္လည္း ဘုရားေဟာသည့္ သားသမီးက်င့္၀တ္အတိုင္း မိဘအေပၚ က်င့္ရေကာင္းမွန္း မသိၾကေတာ့ေခ်။ အလားတူပင္ ဆရာက်င့္၀တ္၊ တပည့္က်င့္၀တ္၊ အႀကီးအကဲက်င့္၀တ္၊ အလုပ္သမားက်င့္၀တ္၊ အလုပ္ရွင္က်င့္၀တ္တို႔ကို မည္မွ် လိုက္နာေနၾက သနည္း။ ယခု ေထရ၀ါဒႏိုင္ငံဟုဆိုေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံ၌ပင္လွ်င္ ထိုက်င့္၀တ္တရားတို႔သည္ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနပါ၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္ တည္တံ့ျပန္႔ပြားေရးအတြက္ ထိုက်င့္၀တ္သိကၡာတို႔ကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းတည္ေဆာက္ရန္လိုအပ္ပါေၾကာင္းကို မွ်ေ၀ခံစားရင္း … … … … ။
ႏွလံုးစိတ္၀မ္းၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ …. ။