သာသနာေတာ္အေရးေတြးေပးပါ(၂)

စာေရး သူသည္ ဗမာျဖစ္၏။ အမိဗမာ၊ အဖဗမာ၊ အဘိုးအဘြားအားလံုး ဗမာျဖစ္ေသာ စာေရးသူသည္ ဤေျမမွာေန ဤေရကိုေသာက္၍ ႀကီးျပင္းလာသူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံကိုခ်စ္၏။ လူမ်ိဳးကိုခ်စ္၏။ လူမ်ိဳးဟုဆိုရာ၌ တိုင္းျပည္အတြင္းေနထိုင္ေသာ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ဆိုလိုပါသည္။ ထို႔ထက္ ပို၍ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ အေမြခံရရွိခဲ့ေသာ ယဥ္ေက်းမႈအတတ္ပညာႏွင့္ သာသနာေတာ္ကို ျမတ္ႏုိး၏။
ဤေျမမွာေန၊ ဤေရကိုေသာက္၍ ႀကီးျပင္းခဲ့ရေသာ သူတို႔အတြက္ တိုင္းျပည္၏ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိရပါမည္။ တိုင္းျပည္၏အက်ိဳးကို မိမိႏုိင္သည့္ဘက္မွ ေဆာင္ရြက္ရပါမည္။ မဟုတ္လွ်င္ ေက်းဇူးကန္းသူသာျဖစ္၏။ ေက်းဇူးကန္းျခင္းသာျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးသိျခင္းသည္ ကတညဳတမဂၤလာျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ေက်းဇူးကန္းျခင္းသည္ ကတညဳတမဂၤလာကိုပ်က္ေစေသာေၾကာင့္ အဓမၼ၀ါဒျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ေက်းဇူးကန္းသူကို အ ဓမၼ၀ါဒီ မိစၧာဒိ႒ိဟုေခၚဆိုႏုိင္ပါသည္။
မည္သည့္ဘာသာအယူ၀ါဒကို ကိုးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ ေက်းဇူးကန္းသူသည္ မွားယြင္းေသာအယူကို ဆုပ္ကိုင္၍ အဓမၼလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသူမ်ားဟု ဆိုပါသည္။ စာေရးသူ၏ ပထမေဆာင္းပါးမွ ေထရ၀ါဒအုတ္ျမစ္ဟူသည္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာသာလွ်င္ဟု ေရးခဲ့ပါ၏။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ကတည္းက ေထရ၀ါဒကို တည္ေဆာက္ခဲ့၏။ ယခု ၂၅၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ တိတိက်က်ဆိုရလွ်င္ ၂၅၅၁ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ ၀ါဒက အနတၱ၊ မဇိမေဒသတြင္ အတၱကိုဖယ္၍ အနတၱတံခြန္ကိုလြင့္ၿပီး၊ ျမတ္စြာဘုရားထူေထာင္ခဲ့ေသာ ေထရ၀ါဒသာသနာေတာ္သည္ အႏၵိယႏုိင္ငံမွစခဲ့၏။
ေအဒီ(၁)ရာစုမွစ၍ အိႏၵိယႏုိင္ငံသားတို႔သည္ အေရွ႕ဘက္တလႊား နယ္ခ်ဲ႕ခဲ့၏။ ေအဒီ(၉)ရာစုတြင္ စုမတၱရာအင္ပိုင္ရာကို တည္ေထာင္ၿပီးျဖစ္သည္။ ထုိအထဲတြင္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားကၽြန္းဆြယ္တစ္ခုလံုးပါ၏။ မေလးရွား၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ထုိင္း စသည္တို႔သည္ ထိုေခတ္မွ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အေထာက္အထားခိုင္လံုစြာသိရ၏။ ယခုမူ ေထရ၀ါဒငါးႏုိင္ငံသာ။ ထိုငါးႏုိင္ငံ၌ပင္ ေထရ၀ါဒအုတ္ျမစ္ အမွန္တကယ္ ခုိင္ေနပါ၏ေလာ။
သမိုင္းအရ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေထရ၀ါဒအုတ္ျမစ္ကို ပုဂံေခတ္မွခ်သည္ဆိုဦး (မွတ္ခ်က္-ထို႔ထက္ ေစာစီးစြာ ေရာက္ေနေၾကာင္း အေထာက္အထားနဲ႔ တင္ျပရန္ ႀကိဳးစားေနသည္) ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ နီးေနပါၿပီ။ အမွန္တကယ္ ခုိင္မာေသာ ေထရ၀ါဒအုတ္ျမစ္ကို စာေရးသူတို႔ ခ်ႏုိင္ပါၿပီေလာ။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကိုအေျခခံ၍ ေလာကမွ လြန္ေျမာက္ရာ ၀ိမုတၱိကို ၫႊန္ျပေတာ္မူခဲ့ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမကို အမွန္တကယ္ လိုက္နာမည္ဆိုပါက မိမိပုဂၢိဳလ္ေရးပိုင္ဆိုင္မႈထက္၊ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကိုသာ ဦးစားေပးရပါမည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမကို အတိအက်လိုက္နာႏုိင္မွသာလွ်င္ ေထရ၀ါဒအုတ္ျမစ္ခိုင္မာပါမည္။
သို႔ေသာ္ … မိမိသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမကို မည္မွ်လိုက္နာေနသနည္းဟု ျပန္ၿပီးေမးရမလိုျဖစ္ေန၏။
ထို႔အတြက္ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါသည္။ အားလံုးဟုဆိုရာ၌ ရဟန္းလည္းပါ၏။ သီလရွင္လည္းပါ၏။ ဥပသကာ၊ ဥပသိကာမမ်ားလည္းပါ၏။ ထိုအဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ မိမိတို႔ဆိုင္ရာ တာ၀န္မ်ားကို သိေအာင္အားထုတ္ရပါမည္။ သိၿပီးသည္ေနာက္ လိုက္နာက်င့္ႀကံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမည္။ သို႔မဟုတ္ပါက ေထရ၀ါဒသည္ ေရတိမ္နက္ရပါလိမ့္မည္ဟု စကားဆိုရင္း …… ။
ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ … ။